|
۰•● ❣ من الغریب الی الحبیب❣●•۰ وبلاگ عاشقان امام علی ابن موسی الرضا
|
شهادت امام: در نحوه به شهادت رسیدن امام نقل شده است که مأمون به یکی از خدمتکاران خویش دستور داده بود تا ناخن‌های دستش را بلند نگه دارد و بعد به او دستور داد تا دست خود را به زهر مخصوصی آلوده کند و در بین ناخن‌هایش زهر قرار دهد و اناری را با دستان زهر‌آلودش دانه کند و او دستور مأمون را اجابت کرد. مأمون نیز انار زهرآلوده را خدمت حضرت گذارد و اصرار کرد که امام از آن انار تناول کنند. اما حضرت از خوردن امتناع فرمودند و مأمون اصرار کرد تا جایی که حضرت را تهدید به مرگ نمود و حضرت به جبر، قدری از آن انار مسموم تناول فرمودند. بعد از گذشت چند ساعت زهر اثر کرد و حال حضرت دگرگون گردید و صبح روز بعد در سحرگاه روز 29 صفر سال 203 هجری قمری امام رضا (علیه السلام) به شهادت رسیدند.
تدفین امام: به قدرت و اراده الهی امام جواد (علیه السلام) فرزند و امام بعد از آن حضرت به دور از چشم دشمنان، بدن مطهر ایشان را غسل داده و بر آن نماز گذاردند و پیکر پاک ایشان با مشایعت بسیاری از شیعیان و دوستداران آن حضرت در مشهد دفن گردید و قرنهاست که مزار این امام بزرگوار مایه برکت و مباهات ایرانیان است. نظرات شما عزیزان: [ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:18 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
|
درباره وبلاگ  سلام بر تمام مسلمانان جهان و سرآمدِ همه آرزوهاي مني. از سمت مشرق مي وزي و همه بادها و بيدها در ياد تو گيسو شانه مي كنند؛ اي بادبان نجات! رضا گويان به درگاهت آمده ام و تشنه ام، تشنه! مرا جرعه اي از سقّاخانه ات بنوشان و در رودخانه اي كه از پشت پنجره فولادِ تو تا آن سوي آسمان جاري است، زلال كن. مرا پَر و بال كبوترانه اي ببخش تا در طواف گنبد طلايي ات هفت بار، به نيّتِ هفت پرنده و هفت آسمان بچرخم و با كبوتران بارگاهت رهاتر از نسيم تا فصلي از ارديبهشت آواز نياز و راز سر دهم. اي بالانشين كه دريچه هاي آسمان به سمت رواق هاي بارگاه تو باز مي شود! تشنه شفاعت خويش را پياله رضايتي ببخش و در سايه زيارتْ خواني اش، رضايش كن. اي آبروي آسمان و زمين! دل هاي شب زده ما را به نور ايمان شكوفا كن و با حرف و حديثِ خلوت و خدا آشنا! اي تمنّاي روشن آسمان! كمتر از آهوي بي پناه نيستم، مرا هم ضمانت كن! قول مي دهم از اين پس، دلْ سپارِ زيارتِ خلوت تو باشم و دلم را از هرچه جز خدا و تو پنهان كنم. به سراپرده خويشت بخوانَم و همصحبت كبوتران آستانه ات كن كه بي مدد عنايتِ تو در كوچه هاي تلواسه سرگردانم. اي غريب نواز! زخم هاي بي شماره ام به دست هاي نوازش تو محتاج است. بي پناهِ خويش را درياب! |
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |