|
۰•● ❣ من الغریب الی الحبیب❣●•۰ وبلاگ عاشقان امام علی ابن موسی الرضا
|
 بارها در تنگ آغوش ضریحت دیده ام فاصله بین من و روح من از مو كمتر است با حساب دنیوی در این حرم سر خم نكن چون بهای چار زانو از دو زانو كمتر است بس كه با نیت نخوردی زود باور می كنی آب سقاخانه از یك مشت دارو كمتر است از خودت بگذر به ترفندی كه در این بارگاه عارف بالله هم گاهی از آهو كمتر است السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام
[ دو شنبه 9 دی 1392 ] [ 15:38 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
من باشم ، تو باشی و صحن انقلابت ... دنیا را می خواهم چه کار؟!
[ دو شنبه 9 دی 1392 ] [ 15:36 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
غم های زمانه ام که بی حد باشد یا آب و هــوای دل من بــد باشد در تق تق این قطار حل خواهد شد وقتی حرکت به سمت “مشهد” باشد ! یا امام رضا(ع)
[ دو شنبه 9 دی 1392 ] [ 15:30 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
به حلقه های ضریحت دلم گره خورده...
گـشـتـم بـــر در دیــوارحـریمـت السلام علیک یا سلطان عشقــــ♥ علی موسی الرضا (ع) [ دو شنبه 9 دی 1392 ] [ 15:20 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
تو بـر زخـم دلـم باریده اى باران رحمت را تو را مـن مـیشناسم، مـنبع پاک کـرامت را
ازآن روزى کـه حلقه بر ضریحت بست دستانم دلم شـیدا شد و دادم زکـف دامـان طاقت را ... [ دو شنبه 9 دی 1392 ] [ 15:14 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
من یقین دارم
السلام علیک یا علی بی موسی الرضا(ع)
[ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:54 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
 حتی اگر تمام درهای دنیا به رویم بسته باشد مهم نیست. . . چون در حرم تو همیشه باز است آقا جان . . . السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام
[ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:53 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
چشمم از اشــک پر و عکــس حـــرم می لرزد... السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی
[ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:50 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
خاکِ پاکِ حَرَمَت سُرمِه چِشمانِ ما
السلام ای حضرت سلطان عشق
[ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:46 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
همیشه از حرمت، بوی سیب می آید شاعر : ؟؟
[ یک شنبه 8 دی 1392 ] [ 15:42 ] [ علی اصغر عبدی ]
[
|
درباره وبلاگ  سلام بر تمام مسلمانان جهان و سرآمدِ همه آرزوهاي مني. از سمت مشرق مي وزي و همه بادها و بيدها در ياد تو گيسو شانه مي كنند؛ اي بادبان نجات! رضا گويان به درگاهت آمده ام و تشنه ام، تشنه! مرا جرعه اي از سقّاخانه ات بنوشان و در رودخانه اي كه از پشت پنجره فولادِ تو تا آن سوي آسمان جاري است، زلال كن. مرا پَر و بال كبوترانه اي ببخش تا در طواف گنبد طلايي ات هفت بار، به نيّتِ هفت پرنده و هفت آسمان بچرخم و با كبوتران بارگاهت رهاتر از نسيم تا فصلي از ارديبهشت آواز نياز و راز سر دهم. اي بالانشين كه دريچه هاي آسمان به سمت رواق هاي بارگاه تو باز مي شود! تشنه شفاعت خويش را پياله رضايتي ببخش و در سايه زيارتْ خواني اش، رضايش كن. اي آبروي آسمان و زمين! دل هاي شب زده ما را به نور ايمان شكوفا كن و با حرف و حديثِ خلوت و خدا آشنا! اي تمنّاي روشن آسمان! كمتر از آهوي بي پناه نيستم، مرا هم ضمانت كن! قول مي دهم از اين پس، دلْ سپارِ زيارتِ خلوت تو باشم و دلم را از هرچه جز خدا و تو پنهان كنم. به سراپرده خويشت بخوانَم و همصحبت كبوتران آستانه ات كن كه بي مدد عنايتِ تو در كوچه هاي تلواسه سرگردانم. اي غريب نواز! زخم هاي بي شماره ام به دست هاي نوازش تو محتاج است. بي پناهِ خويش را درياب! |
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
